Bu bölümdeki metni incelediğinizde öfke gelir göz kararır, öfke gider yüz kızarır sözü ile ilgili kompozisyon yazarken kısaca fikir edinebilirsiniz.
İnsan öfkelendiğinde sinirden gözü kararır, o anda gözü hiçbir şey görmez. Ortalığı yakıp yıkar. Ağzına ne gelirse karşıdaki ne hisseder, üzülür mü diye hiç düşünmez. Öfke yatıştığında ise geriye utanç kalır. Öfkenin gitmesiyle birlikte her şey durulur ve insan o zaman ne kadar kötü şeyler yaptığını anladığı için utançtan yüzü kızarır.
Öfke insanın kendini kaybetmesine yol açar. Öfkeli olduğumuz bir anda davranışlarımızın kontrolünü kaybederiz. Ne dediğimizi bilmez, ne kadar kırıcı olduğumuzu anlamayız bile. Çünkü o anda öfkenin etkisi sakinliğimizi elimizden alır. Gözümüz karardığı için ne söylediğimizi, karşımızdaki kişileri nasıl yaraladığımızı fark edemeyiz. Bağırıp çağırır, etrafı kırıp dökeriz. Hatta bu iş saldırganlığa kadar gidebilir. Sonunda da utancımızdan başımızı yere eğeriz. Kalbini kırdığımız kişilerin yüzüne bakamayacak hale düşeriz. Dolayısıyla öfkemizin daha kötü şeylere yol açmasına izin vermemeliyiz. Görüldüğü gibi öfke anında en doğrusu öfkeyi kontrol edebilmektir. Öfke kontrolünü iyi yapan biri pişmanlık duyacak şeyler yapmaz. Böylelikle siniri geçtiğinde yüzü kızaracak hale gelmez.
Öfke o kadar kötü bir duygu halidir ki onun gelmesiyle gözümüz kararır, önümüzü göremeyiz. Yani yaptığımız davranışlar veya söylediğimiz sözler ne karda kötü de olsa öfkenin etkisinde kalınca bunları fark edemeyiz. Çünkü öfke insanı kör eder. Fakat ortalık sakinleşip sinirimiz yatışınca aslında ne karda kötü bir şey yaptığımız anlarız. O zaman da utanılacak duruma düşeriz, yüzümüz kızarır. Yüz kızaracak duruma düşmeyi kimse istemez. Bu nedenle öfkemizi kontrol etmeyi öğrenmeliyiz. Aşırı sinir halinde istenmeyen şeyler vuku bulabilir. En iyisi öyle bir anda bulunduğumuz ortamı terk etmek, su içip bir yere oturmaktır. Böylece öfkemizden kurtulma adına iyi bir iş çıkarmış oluruz.
Sonuç olarak öfke anında davranışlarımızı kontrolü bizde olmaz. Çünkü öfkeyle birlikte tamamen kontrolden çıkmış oluruz. Ne dediğimizi, ne yaptığımızı bilemeyiz. Hatta daha kötü şeylere yol açabilecek eylemlerde bulunuruz. Körlüğün etkisiyle pişman olacağımız, çok utanacağımız durumlara sebebiyet verebiliriz. Bu yüzden öfke kontrolü çok önemlidir. Öfkesini bastıran kişi daha büyük hatalar yapmanın da önüne geçer.