Bu yazımızda kişi yedikleriyle değil, yedirdikleriyle mutlu olur ile ilgili paragraflar halinde kompozisyon konusunu kısaca ele alacağız.
İnsanın ikramda bulunması onu mutlu eder. Bu ikram yedirdiğimiz her şeyi kapsar. Mesela zengin olan bir insan hayır hasenat yapmak için açları doyurmak isteyebilir. Ramazan'da iftar yemeği verebilir. Bununla birlikte eş, dost ve akrabalara ziyafet çekebilir. Hangisine bakarsak hepsinde de yedirmek var. Yani ikramda bulunmak kişiyi son derece mutlu eden bir şeydir.
Önemli olan iyi bir insan olarak hayırlı işler yapmaktır. İkram da insanlar adına mutluluk verici bir özelliktir. Genellikle varlıklı kişiler yemek yedirmeyi sever. Onlar etrafta aç, yoksul kim varsa onları mutlaka göz önünde bulundurur. Bundan bir karşılık da beklemez. Tamamen Allah rızası için bu ikramı yapar. Yiyenler de ona hayır dua ederler. Zaten dinimize göre de ikram etmek, açları doyurmak, muhtaçları güzle sofralardan yedirmek çok büyük sevaptır. Kendi maddi durumu çok iyi olup da başkasını düşünmeyen insandan hayır gelmez. Karnım oysun da başkaları aç kalsa da olur dememeliyiz. Yeri geldiğinde ikram etmesini bilmeliyiz.
Sonuç olarak yemek anlamında bir tek kendi tokluğumuzu düşünmek insana yakışmayan bir harekettir. Halimiz vaktimiz yerindeyse açları doyurmak, bir yetime ikramda bulunma onları sevindirdiği gibi bizleri de çok mutlu edecektir. Zaten bir insan için böyle güzel bir şey ne kadar anlamlıdır değil mi? Kendi yediğimiz ancak karnımızı doyurmak olur. Halbuki tanıdığımız, tanımadığımız kişilere bir şeyler ikram ettiğimizde dünya daha bir anlamlı hale gelir. Yüreğimizde farklı bir güzellik hissederiz. İşte bu mutluluğun ta kendisidir.
Etiketler:
Kompozisyon