Bu bölümdeki metni incelediğiniz sırada gözyaşı ile ilgili kompozisyon yazarken yeteri kadar fikir edinebilirsiniz.
İnsan ağladığında kendini gözyaşı dökerek ifade eder. Bu kapsamda içimizde biriken acı duygu ve yaşanmışlıklarım etkisiyle artık dayanamaz ve çaresiz kaldığımızda gözyaşlarımız gözlerimizden yavaş yavaş akar. O anda çok üzgün olur ve ne kadar çaresiz kaldığımızı anlarız. Gözyaşlarımızı içimizdeki üzüntüleri dışa atma biçimi olarak çok rahatlatıcı bir etkiye sahiptir.
Gözyaşı dökmek ben artık dayanamıyorum, çok çaresizim, elimden bir şey gelmiyor çaresiz kaldım demektir. İnsanlar bir sürü zorluk yaşayabilir. Bunlardan bir kısmı kendi eliyle olmadan başına gelir. Kaza, hastalık, ölüm gibi durumlar insanı çaresiz bırakır. Bunun dışında işlenen bir günah sonrası hissedilen pişmanlık da gözyaşına neden olur. Sebebi ne olursa olsun insan acıları içine attıkça bir müddet sonra artık dolmuş olur. Derdini de kimseye anlatamaz. El açıp Yüce Allah'a dua eder. Bana yardım et, çaresizim derken gözyaşlarına boğulur. Kimisi günahlarına ağlar, kimisi başına gelen felaketlere.
Ağlamak insanın normal bir özelliğidir. Ağlayınca kendimizi bir nebze de olsa daha iyi hissediyoruz. Sanki böyle içimizde biriken acıları dışarı atmış oluyoruz. Bu yüzden gözyaşı akıtmak çok faydalıdır. çünkü her olumsuzluğu kafaya takıp içimize atınca bunlar zamanla içimizde birikir. Bir yerden sonra patlamaya hazır bir bomba haline geliriz. O zaman tek çare bir kuytuya çekilip gözyaşı dökmektir.
Sonuç itibariyle gözyaşı acizliğimizi yansıtırken manevi anlamda da bize iyi gelir. Onu döktükçe rahatlarız. Bundan dolayı ağlamaya ihtiyacımız varsa bir köşede herkesten uzaklaşıp rahatça ağlayalım. Gözyaşlarımızla derdimizi dışarıya dökelim. Böylece içimiz eskiye oranla daha hafifler Yüreğimiz kendine gelir. İnsan olduğumuzu hatırlarız.
Etiketler:
Kompozisyon