Bu bölümü incelediğinizde horoz ölür gözü çöplükte kalır atasözü ile ilgili
kompozisyon yazacak kadar fikir sahibi olacaksınız.
İnsanın tutkuyla bağlandığı ve çok sevdiği şeylere karşı bir hırsı vardır. Bu hırs sevgiden kaynaklanır. Aradan geçen zaman inat bu tutkulu sevgi bitmez. Yani insan ölene kadar sevidği kişilerden veya çok sevdiği şeylerden vazgeçemez. İnsan olarak bu dünyada gerçekleştirmek istediğimiz birçok
isteğimiz oluyor. Bu isteklere tutkuyla bağlı oluyoruz. Onları bir alışkanlık
haline getirebiliyoruz. Heves ederek onlara ulaşmaya çalışıyoruz. Sonunda isteğimize ulaşıyoruz, sevdiğimiz işlerle ilgili çok güzel yaşanmışlıklar ediniyoruz.
İşte dünya
işlerine olan bu hevesimizi anlatan söz horoz ölür gözü çöplükte kalır
anlamındaki atasözüdür. Horoz çöplükte beslenir, dolayısıyla çöplüğü çok sever,
bir an olsun oradan ayrılmak istemez. Ancak bu sözdeki durum mecaz anlamlı olarak insanların
tutkuyla bağlı olduğu, çok sevdiği uğraşlardan vazgeçmek istemeyişidir. Yani
dünya işlerine olan bir hırs ifade edilmektedir. Örneğin çok kötü bir durumda bile
olsak, eskiden kopamadığımız, çok sevdiğimiz şeyler aklımıza gelir, onları bir
daha yaşamak isteriz. Dünyada sevdiğimiz şeylerin hatırası bir an olsun aklımızdan
çıkmaz. Başka bir deyişle ifade etmek gerekirse yaşanmışlıklar insanın içine
işler. O yaşanmışlıklardan kopmak öyle kolay olmaz.
Eskiden yaptığımız şeylere dair özlemimiz ihtiyarlıkta bile
aklımızdan gitmez. Tekrar o günlere dönmek isteriz. Ulaştığımız güzel şeyleri
yeniden yaşamak isteriz. Dolayısıyla sevdiğimiz, değer verdiğimiz şeyler bizim için çok önemlidir. Onlardan vazgeçmek de öyle kolay olmaz. Sonuç olarak geçmişte
yaşadığımız güzellikler bizim için çok değerli bir tutku haline dönüşür. Aradan
ne kadar zaman geçerse geçsin, aklımız o güzelliklerde kalır. Çünkü onları çok seviyoruz ve bu sevgi ölene kadar sürer.