Bu bölümdeki metni inceleyerek sevgi ile ilgili öyküleyici bir metin hakkında kısaca fikir sahibi olabilirsiniz.
Eren yetiştirme yurdunda büyüdü. Onun ailesi küçükken bir kaza geçirmişti. Bunun sonunda hayatlarını kaybetmişlerdi. Eren için sonraki yıllar çok zorlu gerçi. Hem sevgi eksikliği yaşıyor, hem de onların yerini ne yaparsa yapsın dolduramıyordu. Yakınları onu bu yurda vermişlerdi. Orada karnı doyuyor, kalıyor ama hiçbir şey anne baba sevgisini karşılayamıyordu.
Bir gün hayırsever bir aile yurt müdürüyle görüşmeye geldi. Eren de o sırada odada dinleniyordu. Birden Eren ismi anons edildi. Hoparlördeki ses onu idareye çağırıyordu. Eren bir an için endişelendi. Acaba bir kusur mu işledim diye düşündü. Hemen hazırlanıp yurt idaresine gitti. Kapıyı tıklatıp içeri girdiğinde müdürle birlikte bir hanımla bey vardı. Yüzleri tebessüm içinde olan bu iki insan Eren'e sıcacık bakıyorlardı. Müdür Eren'e bu iki güzel kalpli insanın onun koruyucu ailesi olmak istediğini anlattı. Kabul edip etmeyeceği konusunda bir gün düşünmesini söyledi. Eren çok şaşkındı. Bir yandan da kalbi heyecanla çarpıyordu. Ne diyeceğini bilemeden tamam biraz düşüneyim diyerek odasına gitti. Orada gözyaşları sel oldu, aktı. Bu ailenin evladı olma fikri aklına yattı. Çünkü odaya girdiğine gözlerinde sevgi olduğunu görmüştü. Bir gün boyunca düşündü. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşündü. Burada kalsa aile sevgisinin eksikliği aklından çıkmayacaktı. En iyisi onların bu anlamlı isteğini kabul etmekti.
Ertesi gün müdürün yanına giderek bu teklife evet dediğini bildir. Hemen hayırsever aileyi yurda davet tiler. O günden sonra Eren için farklı bir kapı açıldı. Öncelikle aileyle tanıştı. Onların evladı oldu. Hayatı düzene girdi. İhtiyacı olan sevgiyi bu hayırsever insanlardan fazlasıyla aldı. Eren aldığı bu kararla çok doğru yaptığını hayatı boyunca hissetti. Artık mutlu bir aile tablosu gerçek oldu.
Etiketler:
Öyküleyici Metin