Kardeşlik fedakârlıktır ana fikrini işleyen karşılıklı bir konuşma yazınız.

Bu bölümde inceleyerek fikir alacağınız içeriğin konusu: "Kardeşlik fedakârlıktır." ana fikrini işleyen karşılıklı bir konuşma yazınız.

İki ördek yavrusu geçen yağan aşırı yağmurdan sonra annelerini selde kaybetmişti. Şimdi bu iki kardeş artık anneleri olmadan hayatına devam edecekti. Büyük olanın üstünde daha çok sorumluluk vardı. Büyük kardeş için şimdi fedakarlık zamanıydı. Çünkü küçük olan ördek daha çok birinin bakımına muhtaçtı.

Küçük ördek: Biz annemiz olmadan nasıl yaşayacağız, ben bu acıya nasıl dayanacağım?

Büyük ördek yavrusu: Üzülme kardeşim, hayat işte böyle çok zor ama ne yapalım başa gelen çekiliyor. Birbirimize destek olacağız, moral vereceğiz, yardımlaşarak hayatımıza devam edeceğiz, Keşke bu sel olmasaydı da annemiz yanımızda olsaydı.

Bu konuşmalardan sonra artık iki kardeş hayata tutunmayı öğrenmeye başladılar. İşleri çok zordu ama üzülerek bir yere varamayacaklarını biliyorlardı. Büyük olan küçüğe annelik edecek, onun için fedakarlık yapacaktı. İlerleyen günlerde hava açtı. Sular yavaş yavaş çekildi. Nehrin suyu giderek duruldu. Büyük ördek yavrusu, kardeşini kendinden daha çok düşünüyordu. Yiyecek zamanı olunca ona tembih ediyordu.

Büyük ördek kardeş: Sen bu çalılıkların dibinden bir yere ayrılma, ben yiyecek bulup geleceğim.

Küçük ördek yavrusu: Tamam, ama çok korkuyorum, başıma bir şey gelirse?

Büyük ördek yavrusu: Korkma, ben hep senin yanında olacağım, birlikte bütün sorunların üstesinden geleceğiz.

Küçük ördek yavrusu abisinin bu sözü karşısında rahatlamıştı, artık içi rahat bir şekilde sessizce suyun kenarındaki çalılıkların altında beklemeye başladı. O sırada büyük kardeşi yeşil alanlar doğru gözden kayboldu. Yağışlar yeni bittiği için her yer yemyeşildi. Onları besleyecek bir sürü çayır çimen vardı. Büyük kardeş yiyebildiği kadar yeşillik, ot falan yedi İyice karnını doyurdu. Küçük kardeşi için de ağız dolusu yem aldı. Çimenlerin ıslak oluşu onun ağzına yem almasını kolaylaştırıyordu. Bir sürü yemle birlikte küçük kardeşinin yanına geldi.

Ağzını açıp yiyecek yeşillikleri onun önüne bıraktı. Küçük kardeş bir güzel karnı doyunca kendine geldi. Çünkü annesi yoktu ama fedakar bir abisi vardı. Onun yanında oluşu küçük ördeğe güven veriyordu.

Akşam olunca da ağaçsız bir yeşil alan bulup orayı kendilerine yuva yaptılar. Küçük kardeş yuvada beklerken büyük olan ördek ağzına aldığı çalı çırpı parçalarıyla yuvayı iyice korunaklı hale getirdi. Tek dileği kardeşinin korkmadan yaşamasıydı. Annesinin yokluğunu bu fedakarlığıyla ona hiçbir zaman aratmadı.