İçinde Dost, Ağaç, Cesaret ve Bulut Kelimelerinin Geçtiği Bir Hikaye

Bu bölümdeki metni inceleyerek içinde dost, ağaç, cesaret ve bulut kelimelerinin geçtiği bir hikaye yazınız konusunda fikir alabilirsiniz.

Bir ağaçla kara bulut çoktandır iyi anlaşan iki dostmuş. Ağacın ne zaman suya ihtiyacı olsa kara buluttan yardım istermiş. Kara bulut da ona seve seve su verirmiş. Günler geçmiş, kara bulut artık gelmez olmuş. Ağaç onun yokluğundan üzüntüye düşmüş. Başına bir şey mi geldi diye kaygılanmış.

Ağaç artık susuzluk yaşıyormuş. Çünkü aylardır gelmeyen kara bulutlar her şeyi suya hasret bırakmış. Ağaç birkaç hafta içinde kurumak üzereymiş. Üzgün bir halde beklerken üzerinde bir gölge oluşmuş. Kafasını zar zor yukarı çevirip bakmış ki üstünde beyaz küçük bir bulut var. Ona sen de kimsin, seni daha önce hiç görmedim, demiş. Beyaz bulut ben senin hakkında çok şey biliyorum. Sana yardım etmeye geldim, demiş. Benim çok iyi bir arkadaşım var. Adı da kara bulut. Hatta onu sen de tanıyormuşsun, benimle sana haber yolladı. Seni çok özlüyormuş ama şu anda hepsi de gökyüzüne çıkmaya korkuyor.

Ağaç meraklı bir sesle ne oldu, neden korkuyorlar diye sormuş. Beyaz bulut insanların doğayı kirletmesi, çevreye zarar vermesi sonucu küresel ısınma yaşanıyor. Bu yüzden kara bulutlar da yağmur üretmekte zorlanıyor. Küçük kara bulut da sana karşı çok mahcup olduğu için karşına çıkmaya cesaret edemiyor, demiş. Ağaç hemen beyaz buluta hayır ben kara buluta kırgın değilim, lütfen onu bana getir. Ona en çok şimdi ihtiyacım var, demiş. Beyaz bulut hızla oradan uzaklaşmış. Gitmiş kara buluta olanları anlatmış. Onu ikna etmiş ve ağacın üzerime gelmişler.

Ağaç kara buluta büyük bir sevgiyle akmış. Beni sana hasret bıraktın, şu an son günlerimiz yaşıyorum. İnsanların çevreye zararından senin bir günahın yok, ben seni her şeye rağmen çok seviyorum, demiş. Bu sözler üzerine kara bulut dayanamayıp ağlamaya başlamış. Gözyaşları süzüle süzüle ağacın üstüne düşmüş. Kara bulut o kadar doluymuş ki bir saat ağlamış ve onun gözyaşları ağaca şifa olmuş. Ağaç aylardır alamadığı su ihtiyacını karşılamış ve kendine gelmiş. Bu olaydan sonra diğer kara bulutlar da gökte toplanmış. İnsanların acımasızlığına rağmen onlar bitkiler, hayvanlar için faydalı olmak için sürekli ağlayıp gözyaşı dökmüşler. Böylece kuraklık sona ermiş.