Bu bölümdeki hikaye örneğini inceleyip aşağıdaki metni tamamlayan bir hikaye yazınız, hikayenize uygun bir başlık koymayı unutmayınız etkinliği için yardım alabilirsiniz. Başlık: Yanlış Anlaşılmak.
Hava çok sıcaktı. Canım sıkılıyordu. İşsiz güçsüz oturmak, yaşamaya çalışmak zoruma gidiyordu. Ben böyle düşünürken birden acı bir fren sesi ile bir araba evimizin önünde durdu. Benim kafamda kurmaya başladığım hayaller de o anda yok oldu. Gerçek hayatım bundan sonra başladı. Arabadan inen adam, Mustafaaa! diye bana sesleniyordu.
Bu adamı tanımıyordum ama böyle telaşlı bir şekilde arabadan inmesi ve bana seslenmesi olumsuz bir şey olduğuna işaretti. Adam korku dolu bakışlarla yanıma geldi. Mustafa sen misin diye sordu. Ben de evet, benim de ne oldu, siz kimsiniz, bu telaş nedir diye cevap verdim. Adam babamın kaza yaptığını şu anda yoğun bakımda olduğunu haber vermek için gelmiş. O anda neye uğradığımı bilemeden gözyaşlarına boğuldum. Baba diye ağlarken hemen arabaya binmemi söyledi. Birlikte hızla hastaneye gittik.
Durumu anneme bildirmek aklıma bile gelmedi. Zaten annem bir tuhafiyede çalışıyordu. Akşam saatlerinde evde oluyordu. Ben yoğun bakımın önünde bu iyi kalpli adamla beklerken doktor içeriden çıktı. Beni kahrolmuş vaziyette görünce korkulacak bir şey olmadığını söyledi. Bu iyi haber karşısında yüreğime su serpildi. İçeri girebilir miyim diye izin aldım. .Çok kısa olmak kaydıyla girmemi kabul ettiler. İçeri gidip baktığımda karşımdaki adamın babam olmadığını görünce yine çok şaşırdım. O anda dışarı çıkıp kapının önünde bekleyen adama yoğun bakımdaki yaralının babam olmadığını söyledim. O da çok şaşırmıştı.
Şükrederek hastaneden koşar adımlarla çıkıp eve gittim ama bu yanlış anlaşılma bile bana gerçek hayatla ilgili çok şey öğretti. Ben daha önce babamı çok üzmüştüm. Şimdi ise sevdiklerimin kıymetini daha iyi anladım. Bu olaydan evde hiç kimseye bahsetmedim. İlerleyen zamanlarda aileme daha çok bağlandım. Onları mutlu etmek için ne gerekiyorsa yaptım. Kaza yapan kişinin babam olduğunu zannedip bize gelen adamın yanında bir işe de girdim. Artık işsizlik bitmişti. Çalışan eve ekmek götüren bir insan olarak hayatıma devam ettim.