Bu bölümü bitirdiğinizde baba oğluna bir bağ bağışlamış, oğul babaya bir salkım üzüm vermemiş sözü ile ilgili kompozisyon yazacak seviyeye ulaşacaksınız.
Babalar oğulları için çok cömerttir. Varını, yoğunu bütün mal varlığını içinden gelerek oğullarına bağışlayabilirler. Hatta bunu yaparken hiçbir karşılık beklemez. Çünkü babalar oğullarını canından çok sever. Onlar için her türlü fedakarlığı yapmaya hazırdır. Ancak babaların verdiğini oğullar babaya vermez. Oğullar bu konuda çok nankördür.
Meseleye bir de oğullar tarafından bakacak olursak oğullar babalarının bu sınırsız cömertliği karşısında son derece nankördür. Hem de bir salkım üzüm bile vermeyecek derecede nankördür. Şimdi babalar böyle her şeyini gözünü bile kırpmadan oğluna bağışlarken onların yaptığı bu nankörlük akıl alır gibi değildir. Oysa biri size bir şey veriyorsan siz ona daha çok şey vermeyi düşünürsünüz. Bu iyiliğin altında kalmak istemezsiniz değil mi? Çünkü cömertlik de karşılıklı olmalıdır. Hele hele bu cömertliği yapan, bütün varlığını önünüze seren babanız ise ona layık ve hayırlı bir evlat olmak için her şeyi yapmanız gerekir. Ona sevgiyle, aynı cömertlikle davranmanız, gönlünü hoş tutmanız gerekir.
Sonuç olarak baba, oğluna geleceği olarak bakar. Onu çok sever, her şeyden değerli görür. Oğullar babaların canından bir parçadır. Ancak babalar yaşlanıp elden ayaktan düşünce oğulları onlara aynı sevgiyin cömertliği göstermez. Bu durum ne kadar üzücü olsa da maalesef hayatın bir gerçeğidir. İşte oğullar babasının kendisine verdiği bu kadar şey karşısında günahını bile vermeyecek kadar cimrilik ederek onları derinden üzmüş olurlar. Bu durum hangi vicdana sığar, anlamakta zorlanıyorum.