Huzurevleri Gereksizdir Münazara

Bu bölümdeki kompozisyon yazısını inceleyince huzurevleri gereksizdir ile ilgili etkili bir münazara savunması yapacak şekilde fikir edineceksiniz.

İnsanların kendini besleyip büyüttüğü, gözünü budaktan sakındığı ve nice zorluklar çekerek bugünlere getirdiği anne ve babalarını yaşlanınca huzurevine göndermesi içler acısı bir durumdur. Onlar bizim şu hayatta en kıymetli canlarımızdır. Onları huzurevine layık görmek bir evlada hiçbir şekilde yakışmaz. Huzurevlerinin gereksiz olması gerekir çünkü anne ve babalarımızın canımızdan daha değerli insanlar olduğunu düşünüyorum.

Hepimizin amacı ailemize, bizim için nice fedakarlıklarda bulunan nane, babalarımız iyi ve hayırlı birer evlat olmaktır. Onların gönlü razı edecek şekilde yaşamaktır. Hayırlı bir evlat ana babasını huzurevine yollamaz. Ana babalarımız bir gün yaşlanacak. Onları huzurevinde değil evimizin baş köşesinde görmeliyiz. Neye ihtiyaçları varsa severek, gönülden yaparak karşılamalıyız. Bir zamanlar biz küçükken rahat edelim diye her türlü fedakarlığa onlar yaptı. Bizim için nelere katlandılar. Şimdi onların hakkını ödeme zamanı bizde diye düşünüyorum. Yaşlılık herkes için geçerli değil mi? Yaşlanınca herkes bakıma muhtaç hale geliyor. O zaman ana babamıza en büyük ilgiyi evlatlar olarak bizim göstermemiz gerekiyor.

Biz de bir gün ihtiyar bir insan olacağız. Belki dizlerimizde derman kalmayacak, yürüyecek mecalimiz bile olmayacak. Yani evlatlarımızın bize bakmasına ihtiyacımız olacak. Böyle bir durumda kendimi onların yerine koyuyorum, kimse evladının ana babasını kapı dışarı etmesini ister mi? O yüzden ana babamızı yaşlanınca huzurevine göndermek bir evlat için çok acımasızlıktır, nankörlük gibi bir şeydir. Son olarak evlatların yaşlanan, elden ayaktan düşen, tek başına bırakılmaya hiçbir zaman reva görülemeyecek kadar değerli ana babalarına bakması bir vefa borcu olduğundan huzurevleri gereksizdir diyorum.