Bu yazımızda cefayı çekmeyen sefanın kadrini bilmez anlamı ile ilgili kompozisyon konusu ile ilgili olarak kısaca bir metin yazacağız.
Cefa başımıza gelen, çekmek zorunda olduğumuz sıkıntılar demektir. Bu sıkıntılar insana acı verir. Onları çeken biri rahatlığın ne kadar kıymetli bir şey olduğunu fark eder. Hayatında hiç sıkıntı, acı çekmemiş olanlar ise sefanın kıymetini gereği gibi bilmez.
Cefa çekmek insanları olgunlaştırır. Çünkü cefa, ona dayanabilmeyi gerektirir. Sürekli rahata alışanlar, acı nedir, tatlı nedir bilmeyenler, hiçbir zorluk yaşamayanlar için adına sefa dediğimiz rahatlık kıymetli olmaz. Dolayısıyla bir şeylerin kadrini anlamak için öncesinde bazı sıkıntılara katlanmak gerekiyor. Bu sıkıntılar zaten hayatımız boyunca yaşanılıyor. Mesela bir hastalık, maddi zorluk, imkansızlıklar içinde hayata tutunma çabası gibi örnekler cefaya uygun örneklerdir. Bu tür ağır, dayanması zor olan şeyleri yaşayana ve onları atlatan kişiler için varlık, sağlık veya iyi koşullar büyük bir nimet olarak görülür.
Sonuç olarak hayat herkes için aynı güzellikte olmuyor. Kimileri doğumdan ölüme kadar pek çok sıkıntıyla yaşamak zorunda kalırken, kimileri de şanslı olarak en güzel koşullarda hayatını yaşıyor. Burada bir adaletsizlik olduğu göze çarpıyor ama acı,sıkıntı, zorluklar içinde geçen bir hayatı olan insanlara sefanın kıymetini daha iyi anlıyor. Bence onlar rahat yaşayanlara göre daha çok şey öğrenmiş olurlar.