Bu bölümdeki metni inceleyerek bilgisiz bir kimse savaş davuluna benzer; sesi çok, içi boştur atasözü ile ilgili kompozisyon yazısı adına kısaca fikir edinebilirsiniz.
Genel olarak bilgisiz kişiler çok konuşur. Her konuda boş yorum yapmayı severler. Onların bu geveze halleri sesi boş çıkan davula benzer. Çünkü kafalarının içi gerçekten boştur. O yüzden bilip bilmeden boş konuşmak onların işine gelir. Dolayısıyla bilgisiz kimselerin boş konuşmaları tenekeden çıkan gürültüden ibarettir. Onları pek de ciddiye almamak gerekir.
Bilgisiz kimse kendini birçok konuda bilgili görür. O cahil olduğunu fark edemez. Bundan ötürü bir şey olsa hemen o kunda yorum yapmaktan çekinmez. Hatta sözü uzattıkça uzatır. Onun bu gereksiz konuşmaları yüzünden orada bulunanlar son derece şikayetçidirler. Çünkü bilgisiz kimsenin boş lafları savaş davulunun çıkardığı gürültü gibi çevreye rahtsızlık verir. Yani bilgisiz kişilerin etrafına bir faydası yoktur.
Bir karşılaştırma yapacak olursak bilgili bir kimse ne zaman ve ne kadar konuşması gerektiğinin farkında iken bilgisiz cahil kimse ise bunu akıl edemez. Onun aklı buna yetmez. Bu yüzden söyleyecek o kadar çok lafı olur ki, bunlar gereksiz olsa da o aldırış etmeden konuşmasını sürdürür. Bu durumda yanındakiler de doğal olarak bu gürültüyü çekmek istemeyecektir. Boş tene çok ses çıkarırmış ya bu da ona benziyor. Önemli olan insanın az ve öz konuşmasıdır. Bunu başaranlar da bilgisini, kültürünü, görgüsünü artıran kişilerdir. Onlar bu meziyeti kazandıran şey ise ilimdir. Dolayısıyla bilgisizlik insanın toplumda ne kadar konuşması gerektiğini anlamasının önünde bir engel teşkil eder. En iyisi çokça okuyup kendimizi geliştirmeliyiz. Bu şekilde boş konuşmaktan kaçınır, etrafımızdaki insanların kafasını ütülememiş oluruz.
Sonuç olarak savaş davulu gibi gereksiz gürültü çıkarmamak için kendini bilen, bilgili, görgülü bir insan olmalıyız. Böyleleri konuşma anlamında da ölçülü davranarak farkını ortaya koyar. Lafı uzatıp da insanlara işkence etmenin bir alemi yoktur değil mi? O yüzden nerede, ne kadar konuşmamız gerektiğini bilmeliyiz. Haddi aşmadan bizimle ilgili bir mesele varsa konuşmalı, yoksa iyi bir dinleyici olmalıyız.