Bu bölümdeki fabl örneğini inceleyerek sözünü bil pişir, ağzını der devşir ile ilgili fabl yazarken kısaca fikir alabilirsiniz.
İnsanların ayak basmadığı tenha bir yerde çakal, tavşan ve karınca komşu olarak yaşıyormuş. Çakal son derece mantıklı düşünen biriymiş. Karıncalar da işinde gücünde imiş. Tavşan ise biraz patavatsız biriymiş. Bir gün aralarında konuşurken tavşan haddini aşmış. Kendini beğenip yüksekte görüyormuş. Bu yüzden diğerlerini küçümsüyormuş.
Çakal tavşana bir ders vermek istiyormuş. Sebebi ise tavşanın düşünmeden konuşması, sözün nereye varacağını bilmeden konuşmasının ne derece yanlış olduğunu hala anlayamamış olmasıymış. Ne konuşurlarsa tavşan düşüncesizlik edip kırıcı olabiliyormuş. Başka bir deyişle onları kırdığının fark edemiyormuş. Çünkü bir söz söylemeden önce düşünmek üzücü şeylere yol açmazmış. Tavşan da bunu bir tülü akıl edemiyormuş. Mesela çakal bir gün leş bulmuş. Onunla karnı bir güzel doyurmuş. Bunu gören tavşan karıncalara gidip bu çakal da çok pis bir hayvan.
Her bulduğunu atık, leş demeden yiyor. Sonra da yanımıza gelip bizimle arkadaş oluyor. Böylelerini hayatımıza almamalıyız demiş. Karıncalar tavşana tepki göstermiş göstermesine ama tavşan bu, yine kendini haklı görmeyiz sürdürmüş. Ertesi günlerde arkasından tavşanın atıp tuttuğunu duyan çakal buna hem üzülmüş, hem de artık bu tavşana haddini bildirmek lazım demiş. Gitmiş tavşanın yuvasına onu dışarı çağırmış.
Tavşan karşısına geline onu sözleriyle tehdit etmiş. Bir daha benim hakkımda böyle laflar ettiğini duymak istemiyorum demiş. Benim yaradılışımda leş yemek var. Sen kim oluyorsun da bana pis diyorsun. Sözünü bil de konuş diye ona çıkışmış. Hakkımda kötü sözler söylediğini duyarsam bu senin için hiç iyi olmaz demiş. Çakal gittikten sonra tavşan ona haksızlık ettiğini fark etmiş. Gerçekten de herkesin yaradılış gereği beslenmesi farklı diye düşünmüş. Artık düşünerek konuşacağını anlamış.
Etiketler:
Fabl