Laf ebesi deyiminin anlamını öğrenerek kompozisyon yazınız. Kompozisyon kurallarına, kağıt ve sayfa düzenine uyunuz.
Laf ebesi demek çok geveze olan, her söze karışma hakkını kendine gören, yani her ne olursa olsun o konuda mutlaka söyleyecek bir çift lafı olan insan demektir. Çevremizde böylelerini sıklıkla görebiliyoruz. Çok konuşan insanlar geveze olur ve bulundukları ortama rahatsızlık verir. Orada bulunanlar onun her lafa karışmasından hoşnutsuzdur. Adeta bıkmış vaziyette olurlar.
Örneğin yanınızda susmak nedir bilmeyen, her lafa atlayan, araya maydanoz olan kişiler olsa bu, sizi rahatsız etmez mi? Hatta elinizden gelse hemen orayı terk etmek istersiniz. Bu kadar konuşan insanlar boş konuşur. Sanki çok biliyorlarmış gibi bir havaları vardır. Oysa çok konuşan boşa konuşur. Gevezelik kadar insanı küçülten başka bir şey yoktur. İnsan biraz diline sahip olmalı, ağırbaşlı olmalı ki toplumda saygınlık kazansın değil mi?
Bazen laf dalaşına girdiğimiz durumlar olur. Tam o anda laf ebesi olanlara söz yetiştirmekte çok zorlanırız. Onların her lafa vereceği bir cevap olduğu için karşılarında ne diyeceğimizi bilemeyiz. Bence o kişilerle tartışmaya bile girmemek lazımdır. Susup bir köşeye çekilmek bana daha mantıklı geliyor. İnsanlarda genel anlamda bir bilmişlik havası olunca kendisini alakadar etmeyen konulara karışma isteğine dur diyemiyorlar. İlla bir laf etmeye mecbur gibi davranıyorlar. Halbuki bu tamamen bir safsatadan ibarettir.
Kısacası laf ebesi olmak başta iyi bir şeymiş gibi görünse de esasında çok itici bir şeydir. Her lafa atlamak, her şeye bir söz söylemek ne haddimize deyip susmayı tercih etmekte fayda var. Ancak bazıları bunu huy edinmiş ki onlar için yapılacak bir şey yoktur. Nereye giderse gitsinler anlasa da, anlamasa da yine bildiklerini okur, ağzını açar, herkese söz yetiştirirler.