Bu bölümdeki hikayeyi inceleyerek bir çocuğun aile içi ilişkilerini anlatan bir hikaye tasarlayınız, serim, düğüm, çözüm bölümlerini belirtiniz konusunda kısaca fikir edinebilirsiniz.
Yusuf, ailesinin gurur kaynağı olan bir çocuktu. Evin tek oğluydu ama haddini bilen bir karakteri vardı. Genelde tek evlat olanların her istediği yapılır ve şımartılırdı. Ancak Yusuf'un ailesi bilinçli olduğu için ona hayır demeyi öğretmişlerdi. O da bunu kabullenip her istediğinin alınamayacağını biliyordu.
Yusuf'un ders başarısı da iyiydi. Eve gelince biraz dinlendikten sonra hemen ödev yapmaya koyulurdu. Onun sorumluluklarının farkında oluşu ailesi tarafından takdirle karşılanıyordu. Bir gün babası iş gereği başka bir şehre gitmek zorundaydı. Yusuf ondan ayrılacak olmaktan ötürü ağlamaya başladı. Çünkü babasından daha önce hiç ayrı kalmamıştı. Babası onu karşısına alıp durumu güzelce izah etti. Çok üzülse de buna ikna oldu. Zaten sadece iki hafta gibi kısa bir süreliğine gidecekti.
Yusuf'un yaşanan ayrılığa ayak uydurması da ailesini hoşnut etti. Zaten bir gün okul hayatını sürdürmek için evinden ayrılacaktı. Küçük yaştan bu tür şeylere alışması lazımdı. Babası yokken sadece annesiyle bir başına kaldı ama hiç aksilik çıkarmadı. O günlerde biraz durgun halde dört gözle babasını beklemeye koyuldu. Annesine de gereken durumlarda destek oldu. Sofrayı birlikte hazırlıyor, eve ekmek alıyordu. Bu sırada okuluna gidiyor, her zamanki gibi işlerine de önem veriyordu.
İki hafta çabucak geçti. Gitmeden önce babası ona sayılı gün çabuk geçermiş demişti. Şimdi öyle oldu. O akşam babasına kavuşuyordu. Annesi çok güzel yemekler hazırladı. Yusuf da heyecandan yerinde duramıyordu. Akşam annesiyle terminale gidip babasını karşıladı. Arabadan inince koşarak ona sarıldı. Hep beraber eve geldiler. Bir güzel yemeklerini yediler. Daha sonra salona geçip kahvelerini yudumlarken babası ona en sevdiği oyuncağı almıştı. Bu hediye karşısında çok sevindi. Yusuf'un aile içi ilişkileri mutluluk üzerine kuruluydu.