Bu bölümdeki metni inceleyerek gülme komşuna gelir başına atasözü ile ilgili kompozisyon yazısı için kısaca fikir edinebilirsiniz.
Birisinin düştüğü dramatik hale gülmek yakışık almaz. Yani biz eğlendiğimizi zannederiz ama aslında ileride aynı olayın başımıza gelmesini hak edecek biçimde davranmış oluruz. Kimseyi içinde bulunduğu bulunduran ötürü alaya almamak gerekiyor. Belki o kişi gülünç duruma düşmüştür, rezil olmuştur ama esasında onun yerinde olmak istemeyiz. İnsanlar düşüncesizce davranmayı sevdiği için birinin düştüğü üzücü durumu kendine eğlence malzemesi yapmaktan çekinmiyor. Halbuki yarın bir gün aynı durum kendi başına da gelebilir.
İnsanlar kazaya uğrayabilir veya düşkün bir hale gelebilir. Ya da bir topluluk önünde dalgınlıktan söylememesi gereken bir söz söyleyebilir. Başkalarının göz önünde başına onu rezil edebilecek bir olay gelebilir. Kimseyi içinde bulunduğu zor durumdan dolayı alaya almamalıyız. Biri kayıp düştüğünde hemen ona gülmek gerekmez. Çünkü aynı şeyin bizim de başımıza gelmeyeceğinin garantisi yoktur. İnsan biraz anlayışlı ve iyi kalpli olmalıdır. Sanki ona güldüğümüzde elimize bir şey mi geçecek. İnsanlığımızın notunu burada verirler.
Şu hayatta her şey insanlar içindir. Hiç ummadığımız bir anda türlü felaketlere maruz kalabilir, acınası durumlara düşebilir. Düşmek kelimesi burada mecaz anlamlı olarak sıkıntıya düşme anlamında kullanılmıştır. Herkes bir yerden sıkıntıya düşebilir. Kimi hastalık çeker,.çalışamaz, fakirleşir, kimi kazaya uğrar sakat kalabilir. Yani hayat herkese farklı imtihanlar gösterebilir. Şu anki halimiz vaktimiz yerinde diye çok da havalara girmemek lazımdır. Bu düşünceyle kimsenin düştüğü zor durumlara gülmemek insanlar için erdemli bir davranıştır. Düşen birine gülmek yerine onu ayağa kaldırmak için destek olmalıyız. İnsanların zor zamanlarında elinden tutan birinin olması çok önemlidir. O yüzden sıkıntıya, dara, zor duruma düşen kişilere elimizi uzatmak insancıllığınızın göstergesidir.
Sonuç olarak halinden ötürü güldüğümüz bir kimsenin yaşadığı olay bizim de başımıza mutlaka bir gün gelir. Hiç kimse zaten gülünecek duruma düşmek istemez ama bazen elimizde olmayan sebepler nedeniyle bir sürü insanın içinde acınacak hale düşebiliriz. Böyle zamanlarda düşene gülmek yerine onun bu sorununa çare aramak insana yakışan vazifedir. Dolayısıyla halden anlayan biri olursak insanlık namına doğru yoldayız demektir.