Bu bölümde inceleyip fikir alacağınız hikaye etkinliğinin sorusu: Kahramanları hayvanlar olan hikâye edici bir metin yazınız. Hikâyenizde “konuşturma, benzetme ve abartma” sanatlarından yararlanınız.
Çıngıraklı yılan açık havanın verdiği sıcaklıkla enerji toplamak için bir müddet güneşlendi. Aradan bir saat geçince kendine geldi. Artık yiyecek bulmak için harekete geçmeliydi. Güneş ışınları onu iyice güçlendirmişti. Yavruları da olduğu için onları yuvada bırakıp ormanda gezintiye çıktı. Biraz dolaşırken bir fare yuvasını gözüne kestirdi.
Fareler yaklaşan tehditten bihaberdi. Ancak çok sürmeden onlar da yılanın yuvalarına yaklaştığını sezdi. Hepsi de çil yavrusu gibi bir o yan bir bu yana dağıldı. Bir tanesi de ise yuvaya girmeyi başardı. Çıngıraklı yılan bu küçük avla pek tatmin olmayacağını düşünse de yuvaya girerek onu bir çırpıda mideye indirdi. Geri çıkıp tekrar dolaşmaya başladı. Daha çok besin alması gerekiyordu. Ama hava bir anda kara bulutlarla kaplandı. Yılan yukarı doğru bakıp buluta seslendi:
Şimdi bu yağmur çok mu gerekliydi de beni işimden ediyorsunuz?
Bulut: Koşullar uygun olduğu için yağış bırakmamız gerekiyor. Biz diğer canlıların işi var mı, yok mu, pek düşünmeyiz.
Yılan: Neyse artık şu anlık evime döneyim. Siz kolay gelsin.
Bulut: Teşekkür ederim, çok anlayışlısın.
Yılan bu konuşmanın üzerine orayı terk etti. Diz boyu yüksekliğindeki otlar arasından kıvrılarak yavrularının yanına geldi. Onlar da hafiften ıslanmıştı. Biraz da üşümüşlerdi. Çıngıraklı yılan onları bağrına bastı. Güneşlendiği için kendi sıcaklığıyla yavrularını ısıttı. Diğer tarafta ise yas vardı. Bir yavrusunu yılan kaptıran fare, ağlıyordu. Ağlamaktan gözleri şişmişti. Vahşi yaşamda bunlar hemen her gün oluyordu. Hayatta kalmak için biri diğerini avlamak zorundaydı.