Sımsıcak Dostluklar Sevgiler Varken Savaşlar Kinler Öfkeler Neden Bilgilendirici Metin

8. Sınıf Türkçe kitabındaki kompozisyon sorusu: Aşağıdaki dörtlükten "Sımsıcak dostluklar sevgiler varken, savaşlar kinler öfkeler neden, bırakıp gideceğiz bir gün, dünya bu kadar güzelken" hareketle bilgilendirici bir metin yazınız.

İnsanların sevgiye önem verip insanca yaşaması varken kin ve nefret tohumları ekmek, hayatı birbirine zehir etmek akıl alır gibi değildir. Dünyada sımsıcak dostluklar, sevgiler varken insanların kin ve öfke ile yaşamasını anlamakta zorlanıyorum. Oysa bu dünyada kalıcı olmayacağız, bir gün bu dünyayı bırakıp gideceğiz. O yüzden sevgiyle yaşamak, hoşgörülü olmak, kalp kırmamak yapacağımız en iyi işlerdendir. Madem gideceğiz bu dünya coğrafyasından, o zaman geride güzel şeyler bırakmak daha doğru olmaz mı?

Savaşları düşünüyorum, insanların çektiği acıları düşünüyorum. Bunlara aslında hiç gerek yoktur. İnsanlar acı çekmesin, savaşlar olmasın istiyorum. Herkes iyi geçinerek yaşasın, dünyada barış ve kardeşlik hâkim olsun istiyorum. İnsan olarak sanki hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz. Oysa bir gün vakti saati geldiğinde hepimiz de dünya bu kadar güzelken, ahirete göçeceğiz. Bundan dolayı kini, öfkeyi bir kenara bırakıp sevgi, saygı, dayanışma içinde olmak gerektiğini düşünüyorum. Kin ve öfkeyle hareket ederek elimize pişmanlık ve acıdan başka hiçbir şey geçmez. Mesela yaşanan savaşları görüyoruz. İnsanlar kin ve nefret kusuyor bu savaşlarda. Olan masumlara oluyor. Binlerce insan hayatını yok yere kaybediyor. İşte bütün bu olumsuz tablo kin ve nefretin hayatı berbat etmesine neden oluyor.

Yaşarken hayatı güzelleştirmek, içten dostluklar kurmak, her şeye sevgiyle bakmak gerekir. Ama biz insanlar bencil bir yapıdayız, biz mutlu olalım da başkasının ne hali varsa görsün düşüncesinde oluyoruz. Kendi çıkarlarımız uğruna acımasız olmaktan çekinmiyoruz. Adeta birimize hayatı zehir ederek kocaman dünyaya sığamıyoruz. Halbuki ölüm varken yaptığımız bu kötü şeylerin aslında ne kadar gereksiz olduğu ortadadır. Böyle düşünerek hareket etmeli, dünyaya  kendimizi fazla kaptırmamalıyız.

Hepimiz dünyanın gelip geçici olduğunu biliyoruz. Bunu en gelişmiş ülkelerde yaşayan insanlar da bilmektedir. Fakat bütün bunlara rağmen dünyada kan ve göz yaşı, savaş ve kin bir türlü bitmek bilmiyor. Farklı coğrafyalarda ülkeler arasında hala anlaşmazlıklar yaşanıyor. Çeşitli menfaatler uğruna savaşlar çıkıyor. İnsanlar acıya mahkum ediliyor.

Toplumsal konularda herkes işine geldiği gibi davranıyor. Oysa bu dünyayı bir gün bırakıp gideceğiz. Yaşamak çok güzelken bile elimizde olmadan bu dünyaya veda edeceğiz. Hal böyleyken savaşların, çekilen acıların, başkasına karşı duyduğumuz kinlerin hepsi anlamsız kalıyor. Yani sımsıcak dostluklar kurmak, sevgi içinde yaşamak varken kin ve öfkeye yer olmamalıdır. Aslında böyle düşününce kötü olan her şey birden anlamını yitiriyor değil mi? O yüzden hep güzel şeylere yönelmek lazım diye düşünüyorum.

Kısacası hayatı güzelleştirmek biraz da bize bağlıdır. Herkes dönüp aynaya baksa, kendini sorgulasa, dostluk ve sevgiye önem verilse yaşanan bütün acılar bir kalemde son bulur. Zaten önemli olan da bırakıp gideceğimiz bu dünyayı huzur ve güzellikler diyarı yapmaktır. Geride acı, kin ve göz yaşı bırakmaktansa adımızın sevgiyle, dostlukla, güzellikle anılması kadar iyi bir şey yoktur.